Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

Ο άδειος τάφος & η γεμάτη ζωή


Η zougla.gr δημοσιεύει στη μνήμη του ιατρού αντιγήρανσης Φιλήμονα Χατζηπαναγιώτου, ο οποίος «έφυγε» από τη ζωή, ένα από τα πολλά άρθρα του για την εφημερίδα Vetο, με τίτλο «Ο άδειος τάφος & η γεμάτη ζωή πέρα από τα 100».

«Αφού ο θετικός τρόπος σκέψης χαρίζει 9-11 χρόνια περισσότερης ζωής, ποιο είναι το πιο αξιόπιστο θεμέλιο που μπορεί να μας γεμίσει με αισιοδοξία, χαρά και ευγνωμοσύνη; Έχουμε δει σε προηγούμενο άρθρο πόσο σημαντική για τη μακροζωία μας είναι η θετικότητα, όπως επίσης -σε άλλο άρθρο- επισημάνθηκε ότι η αισιόδοξη στάση στη ζωή αλλά και η πνευματικότητα αποτελούν χαρακτηριστικά που διακρίνουν τους αιωνόβιους από τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Ωστόσο, σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από κινδύνους και αβεβαιότητα που κάνουν τη ζωή τόσο ευάλωτη, γεννιέται το ερώτημα: υπάρχει κάτι που θα μπορούσαμε να εμπιστευθούμε και που θα μας έκανε να αισθανθούμε ασφαλείς, αποδεκτοί και ελεύθεροι; Αν πράγματι υπάρχει κάτι τέτοιο, τότε θα πρόκειται για το απόλυτο εργαλείο αντιστρές και χρησιμοποιώντας το θα μπορούμε να επαναφέρουμε γρήγορα το σκάφος της ψυχής μας σε απάνεμα λιμάνια γαλήνης παρά τις συχνές αντιξοότητες της ζωής.

Εμείς οι άνθρωποι δεν επιλέγουμε τις ίδιες αξίες, ούτε βλέπουμε τη ζωή και τα προβλήματά της με την ίδια νοοτροπία, και αυτό είναι απολύτως σεβαστό. Αυτά που θα διαβάσετε τώρα αποτελούν το προσωπικό καταστάλαγμα ενός γιατρού 43 ετών και προέκυψαν μέσα από μια πορεία έντονου ψαξίματος. Μέχρι τα 26 μου υπήρξα άθεος, με την έννοια ότι αδιαφορούσα πλήρως για την υπόθεση «Θεός». Πίστευα γενικά και αόριστα ότι πίσω από ό,τι βλέπουμε υπάρχει κάποια δύναμη, αλλά τίποτα περισσότερο. Διάβαζα πολλά και διάφορα, αλλά το Πάσχα δεν μου έλεγε κάτι το ιδιαίτερο. Ως νέος έκανα τη ζωή μου, μέχρι που κάποια στιγμή ήρθαν απανωτά οι απογοητεύσεις όλες μαζί.

Πέρασα από μια μακριά φάση θλίψης οπότε αποφάσισα ότι η ζωή δεν είχε πια κανένα νόημα για μένα, και προτού κάνω το απονενοημένο, χωρίς κανείς να μου πει τίποτα, ως τελευταία καταφυγή, είπα να ψάξω εξονυχιστικά την υπόθεση του άδειου τάφου και της σωματικής ανάστασης του Ιησού από τους νεκρούς, και κατ’ επέκταση της Βίβλου, συνολικά. Δεν επρόκειτο να δεχτώ ή να πιστέψω οτιδήποτε έτσι απλά για να παρηγορηθώ. Μην ξεχνάτε ότι ως επιστήμονας έχω μάθει να δέχομαι μόνο ό,τι είναι επαρκώς τεκμηριωμένο. Αγόρασα δεκάδες βιβλία υποστηρικτών και αρνητών πάνω σε όλο τα φάσμα των ζητημάτων που άπτονται της Βίβλου, τα έβαλα κάτω μαζί με τη Βίβλο και άρχισε το ταξίδι της αναζήτησης.

Κοντολογίς, σας δίνω τα συμπεράσματά μου: Είναι απολύτως τεκμηριωμένο ότι ο Ιησούς έζησε, έκανε θαύματα και σταυρώθηκε. Υπάρχουν ένα σωρό τέτοιες μαρτυρίες σε μη χριστιανικά κείμενα ρωμαίων και εβραίων ιστορικών αλλά και των Φαρισαίων, που ήταν εχθροί του. Τα κείμενα αυτά είναι που τεκμηριώνουν και το χαμό που συνέβη με τους χριστιανούς στους πρώτους μ.Χ αιώνες.

Είναι επίσης βέβαιο ότι ο Ιησούς πέθανε πάνω στο σταυρό. Οι ρωμαίοι στρατιώτες που τον έλεγξαν ήταν έμπειροι, οι φαρισαίοι που τον σταύρωσαν και έλεγχαν τη διαδικασία δεν είχαν διάθεση να διακινδυνεύσουν τη θρησκευτική εξουσία τους με μια ακόμα απάτη, και όσον αφορά το ορώδες αίμα που βγήκε όταν τον λόγχισαν υπάρχουν ιατρικές μελέτες που εξηγούν ότι σημαίνει θάνατος ανεπιστρεπτί. Είναι επίσης βέβαιο ότι ο φρουρούμενος από ρωμαίους στρατιώτες τάφος του ήταν άδειος την τρίτη ημέρα. Κανείς δεν το αμφισβήτησε αυτό.

Κατόπιν έχουμε αφηγήσεις (20.000 ! χειρόγραφα που η αρχαιολογία χρονολογεί ότι γράφτηκαν στις δεκαετίες μετά από το θάνατό του και αναπαράχθηκαν έως τους τρεις πρώτους μ.Χ. αιώνες) μέσα στην Καινή Διαθήκη ότι ο Ιησούς εμφανίστηκε με σάρκα και οστά επανειλημμένα σε πολλούς και διάφορους ανθρώπους που τον γνώριζαν, και μάλιστα σε ομάδες ανθρώπων που έφταναν και τις εκατοντάδες. Τους μίλησε, τον άγγιξαν, έφαγε μπροστά τους. Στη συνέχεια βλέπουμε στα επόμενα χρόνια μετά από αυτές τις αφηγήσεις οι ίδιοι εκατοντάδες άνθρωποι που τον είδαν αναστημένο να πεθαίνουν μαρτυρικά επιμένοντας ότι έζησαν ένα γεγονός που δεν μπορούσαν να το αρνηθούν και που τους έδινε αφάνταστη δύναμη ψυχής απέναντι στο βασανισμό τους.

Άρα αποκλείεται οι εμφανίσεις του Ιησού να ήταν οπτασία αλλά ούτε και αντικείμενο παράκρουσης, αφού έγιναν σε πολλούς και διάφορους τόπους, χρόνους και ανθρώπους. Επίσης αποκλείεται το επιχείρημα ότι οι χριστιανοί μάρτυρες ήταν απλά ιδεολόγοι. Μπορεί να δώσεις τη ζωή σου υποστηρίζοντας μια ιδεολογία, αλλά δεν δέχεσαι να βασανιστείς μέχρι το θάνατό σου υποστηρίζοντας κάτι που ξέρεις ότι είναι ψέμα! Ιδίως αν είσαι ένας θρησκευόμενος εβραίος και πιστεύεις ότι ο Θεός σου τιμωρεί τον ψεύτη!

Η μόνη εναλλακτική που μένει να δεχθούμε είναι ότι ο Ιησούς πράγματι αναστήθηκε σωματικά από τους νεκρούς. Και μάλιστα ο Ιησούς εκπλήρωσε με ανατριχιαστική ακρίβεια και λεπτομέρεια 332 προφητείες που τον αφορούσαν, που δεν θα μπορούσε ο ίδιος να επηρεάσει την εκπλήρωσή τους, και είχαν –τεκμηριωμένα- γραφτεί εκατοντάδες χρόνια πριν! Δηλαδή ο Ιησούς είναι ο μόνος που –τεκμηριωμένα- νίκησε το θάνατο και άρα είναι ό,τι ισχυρίστηκε, δηλαδή ο Θεός, και επίσης είναι ο μόνος αξιόπιστος να μας εξηγήσει τα πράγματα της ζωής και του θανάτου.

Τι διαφορά κάνει όλο αυτό για τη δική μας ζωή; Τεράστια! Εγώ από όλα αυτά, αλλά και από τη συνολική –επιστημονικά- αξιοπιστία της Βίβλου, καταλαβαίνω τα εξής: φτιάχτηκα από αγάπη από έναν προσωπικό Θεό που -επειδή επέλεξα να Τον ευχαριστήσω ειλικρινά για αυτό το έργο Του της σταυρικής θυσίας και να του ζητήσω συγνώμη για τη μέχρι τότε αδιαφορία μου απέναντί Του- δεν κρατάει τίποτε εναντίον μου και ούτε και πρόκειται να κρατήσει στο μέλλον, παρά τα συνεχή λάθη μου.

Με αγαπάει σταθερά και χωρίς όρους, με δέχεται, με ενδυναμώνει, με διδάσκει, με προστατεύει, μου χορηγεί καθημερινά ό,τι χρειάζομαι πραγματικά, και όταν φύγω από αυτή τη ζωή θα είμαι μαζί Του με νέο αναστημένο άφθαρτο σώμα όπως αυτό του Ιησού, και μαζί με όλους όσους Τον αγαπούν, για να κάνουμε σπουδαία πράγματα στην αιωνιότητα. Δεν είμαι προϊόν τύχης, διότι δεν υπάρχει τύχη. Γαληνεύω με τη σκέψη ότι Εκείνος τα έχει όλα στα δικά Του χέρια. Είμαι ελεύθερος από τον πόνο του παρελθόντος μου, τις πιέσεις του σήμερα και την απαισιοδοξία για το αύριο».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου