Σήμερα γιορτάστηκε η Κοίμηση της Παναγιάς στο Περιβόλι Της, στον άγιο τάφο Της στα Ιεροσόλυμα, στη Ρωσία, τη Σερβία και όπου στον κόσμο ακολουθείται το ιουλιανό εορτολόγιο.
Επί τη μεγάλη ημέρα της Κοιμήσεως καταθέτουμε ευλαβικά στα πόδια της εορτάζουσας Κυράς Πορταϊτισσας την μετάνοια μας και δυο λόγια του παραμυθιτικού αγιορείτη οσίου Σιλουανού του Ρώσου (φωτογραφία), όπως τα βρήκαμε στη βιογραφία του, γραμμένη από τον κατά πνεύμα υιό του γεροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ.
H ψυχή μου γεμίζει φόβο και τρόμο όταν αναλογίζομαι την δόξα της Θεομήτορος.
Είναι ενδεής ο νους μου και φτωχή και αδύναμη η καρδία μου αλλά η ψυχή μου χαίρεται και παρασύρομαι στο να γράψω έστω και λίγα γι Αυτήν.
Η ψυχή μου φοβάται να το αποτολμήση αλλά η αγάπη με πιέζει να μην κρύψω τις ευεργεσίες της ευσπλαχνίας της.
Η Θεότόκος δεν παρέδωσε στη Γραφή ούτε τις σκέψεις της ούτε την αγάπη της για τον Υιό και Θεό της, ούτε τις θλίψεις της ψυχής της κατά την ώρα της σταυρώσεως γιατί ούτε και τότε θα μπορούσαμε να τα συλλάβουμε.Η αγάπη της για τον Θεό ήταν ισχυρότερη και φλογερότερη από την αγάπη των Χερουβείμ και των Σεραφείμ, κι όλες οι δυνάμεις των αγγέλων και αρχαγγέλων εκπλήττονται μ΄ Αυτήν.
Παρ όλο όμως που η ζωή της Θεοτόκου σκεπαζόταν θα λέγαμε από την άγια σιγή, ο Κύριος φανέρωσε όμως στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας πως η Παναγία αγκαλιάζει με την αγάπη της όλο τον κόσμο και βλέπει με το Άγιο Πνεύμα όλους τους λαούς της γης και όπως ο Υιός της, σπλαγχνίζεται και ελεί τους πάντες
Ω, και να γνωρίζαμε πόσο αγαπά η Παναγία όλους, όσοι τηρούν τις εντολές του Θεού, και πόσο στενοχωριέται για κείνους που δεν μετανοούν ! Αυτό το δοκίμασα με την πείρα μου
Δεν ψεύδομαι λέω την αλήθεια ενώπιον τού Θεού, πως γνώρισα πνευματικά την Άαχραντη Παρθένο. Δεν Την είδα αλλά το Άγιο Πνεύμα μου έδωσε να γνωρίσω Αυτήν και την αγάπη Της για μάς. Χωρίς την ευσπλαγχνία της η ψυχή μου θα είχε χαθεί εδώ και πολύ καιρό. Εκείνη όμως ευδόκησε να με επισκεφθεί και να με νουθετήση για να μην αμαρτάνω. Μού είπε «Δεν μ΄αρέσει να βλέπω τα έργα σου.» Τα λόγια ήταν ευχάριστα, ήρεμα, με πραότητα και συγκίνησαν την ψυχή. Πέρασαν πάνω από σαράντα χρόνια μα η ψυχή μου δεν μπορεί να λησμονήσει εκείνη τη γλυκιά φωνή και δεν ξέρω πώς να ευχαριστήσω την αγαθή και σπλαγχνική μητέρα του Θεού.
Αληθινά, Αυτή είναι η βοήθεια μας ενώπιον τού Θεού και μόνο το όνομα της χαροποιεί την ψυχή. Αλλά και όλος ο ουρανός και η γη χαίρονται με την αγάπη της.
Αξιοθαύμαστο πράγμα. Ζει στους ουρανούς και βλέπει αδιάκοπα την δόξα του Θεού αλλά δεν λησμονεί κι εμάς τους φτωχούς κι αγκαλιάζει με την ευσπλαγχνία της όλη τη γη κι όλους τους λαούς
Κι Αυτή την Άχραντη Μητέρα Του ο Κύριος την έδωσε σε εμάς. Αυτή είναι η χαρά και η ελπίδα μας. Αυτή είναι η πνευματική μας Μητέρα και βρίσκεται κοντά μας κατά την φύση ως άνθρωπος και κάθε χριστιανική ψυχή ελκύεται από την αγάπη προς Αυτήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου